İflas Masasına Kayıt Kabul Davası Yabancı Para Alacağı Kaydı İflasta Eşitlik

İflas Masasına Kayıt Kabul Davası Yabancı Para Alacağı Kaydı İflasta Eşitlik T.C. YARGITAY 19. Hukuk Dairesi Esas: 1997/2756 Karar: 1997/4683 Tarih: 08.05.1997 ÖZET: İflasta alacaklılar arasında eşitlik ilkesi gereğince, İİK.nun 206. maddesinde sayılan imtiyazlı alacaklar arasında sayılmayan yabancı para alacağının, iflasın açıldığı tarih itibariyle Türk Parası´na çevrilerek masaya kaydında bir isabetsizlik yoktur. (2004 sayılı İİK. m. 195, 206, 207) (818 sayılı BK. m. 83) KARAR METNİ: Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı sebeplerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içerisinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. Davacı vekili, müvekkili şirketin müflis şirket iflas masasına bildirdiği alacağın 169.845.006.540. TL.lık kısmının iflas idaresince reddedildiğini, alacağın yabancı para alacağı olduğunu, B.K.nun 83. maddesi uyarınca yabancı para olarak kaydı gerektiğini ileri sürerek 4.469.135 DM. masaya kayıt ve kabulüne, fiili tahsil tarihindeki kur üzerinden ödeme yapılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı iflas idaresi vekili cevabında, davacı tarafça bildirilen döviz alacağının iflas tarihi itibariyle Türk parasına çevrilerek masaya kaydedildiğini, yabancı paranın aynen kaydının alacaklılar arasında eşitsizlik yaratacağını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davacı tarafça iflas masasına bildirilen alacağın iflas tarihi itibariyle Türk parasına çevrilerek masaya kaydedildiği, yabancı paranın aynen kaydının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir. İcra ve İflas Kanunu’nun 195. maddesinde iflasın açılması ile müflisin borçlarının muaccel olacağı ve iflasın açıldığı güne kadar işlemiş faiz ve takip masraflarının ana paraya ilave edilerek masaya kaydedileceği hükme bağlanmıştır. Bu hükmün amacı, iflas gününde masanın aktif ve pasifinin eşit biçimde ve aynı zamanda belirlenerek müflisin bütün alacaklılarına eşit ödeme yapılmasıdır. Bunu sağlamak için de yabancı para alacaklılarının aynı paraya (Türk Lirasına) çevrilmesi gerekir. Çeviri zamanı ise, yabancı para alacakları ve konusu para olmayan alacaklar için iflas kararının verildiği gün olmalıdır. Sair taraftan yabancı para alacağının aynen kaydı, alacaklılar arasında eşitliği ön planda tutan iflas hukukunun bu prensibini de zedeler. Zira, iflasta imtiyazlı alacaklılar İİK.nun 206. maddesinde ilk beş sırada sayılmış olup, yabancı paranın masaya aynen kaydedilmesi halinde yabancı para alacakları lehine kanunda öngörülmeyen bir imtiyaz yaratılmış olur. Bu halde ise, aynı sırada bulunan Türk parası alacaklısı ile yabancı para alacaklısı arasında eşitsizlik meydana gelir. Bu sonuç ise, her sıradaki alacaklıların eşit hakka sahip olduğunu belirten İİK.nun 207. maddesine aykırılık teşkil eder. Mahkemece bu ilkeler gözetilerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. SONUÇ : Yukarda açıklanan sebeplerle hükmün ONANMASINA, 8.5.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. Kaynak: YKD. Ocak-1998 s:88